Inspiratie. Pour moi, cela arrive aux moments les plus triviaux. Op een andere dag ging ik naar Harajuku om een verjaardagscadeau voor mijn vrouw te kopen. Tijdens haar speciale feestdag wilde ik haar het kasteel à la glace geven waar ze één keer over had gesproken, en ik ging naar het kasteel toe. C'est alors que j'ai ressenti quelque chose que je n'avais pas ressenti depuis un moment. L'agitation des rues, des gens élégants, une conversation heureuse, un printemps supplémentaire dans le pas de tout le monde. Alles wat ik deed was marcheren, maar ik voelde een overvloed aan energie. Het was alsof de straten met me spraken. Een andere keer assisteerde ik bij een ontvangst in Kiyosumi-Shirakawa en liep ik naar het station van Ueno-Okachimachi om van trein te wisselen. Toen ik klaar was en door de straten begon te lopen, voelde ik dat mijn lichaam krachtiger werd. Iets na 19.30 uur waren de straten van Ueno vol met mensen die zich vermaakten, geanimeerd en vitaal waren. Oui, c'est ça, me suis-je dit en reconnaissant la sensation de gonflement. Il n'avait rien de concret pour m'inspirer, mais la scène semblait se décrire en gras. Une odeur, un son, un paysage - j'espère garder mes sens affiné pour apprécier les nuances invisibles dans de telles choses. (Personeel van bureau Tokyo D.H.)
Inspiratie. Pour moi, cela arrive aux moments les plus triviaux. Op een andere dag ging ik naar Harajuku om een verjaardagscadeau voor mijn vrouw te kopen. Tijdens haar speciale feestdag wilde ik haar het kasteel à la glace geven waar ze één keer over had gesproken, en ik ging naar het kasteel toe. C'est alors que j'ai ressenti quelque chose que je n'avais pas ressenti depuis un moment. L'agitation des rues, des gens élégants, une conversation heureuse, un printemps supplémentaire dans le pas de tout le monde. Alles wat ik deed was marcheren, maar ik voelde een overvloed aan energie. Het was alsof de straten met me spraken. Een andere keer assisteerde ik bij een ontvangst in Kiyosumi-Shirakawa en liep ik naar het station van Ueno-Okachimachi om van trein te wisselen. Toen ik klaar was en door de straten begon te lopen, voelde ik dat mijn lichaam krachtiger werd. Iets na 19.30 uur waren de straten van Ueno vol met mensen die zich vermaakten, geanimeerd en vitaal waren. Oui, c'est ça, me suis-je dit en reconnaissant la sensation de gonflement. Il n'avait rien de concret pour m'inspirer, mais la scène semblait se décrire en gras. Une odeur, un son, un paysage - j'espère garder mes sens affiné pour apprécier les nuances invisibles dans de telles choses. (Personeel van bureau Tokyo D.H.)