Diner aan de kust

Photo Essay door Brandon Herrell

Ondanks aan en uit de regen door de week, besloot mijn vriend, en ik besloot dat we het zouden leiden en een maandagocht naar Whidbey Island nemen. We hebben daar aan een hut aan de hut opgenomen, en het was het gevolg van een controle. Er is geen keuken in de cabine, dus we hebben een gemakkelijke menu gepland om buiten te koken, wat een briesje was met de achtergrond van Signe in eten en landbouw. We hebben de auto ingepakt met mijn buitenkoken en serveergoed, en haakden een paar regenhoeden op het laatste moment omdat het in de stad druilde.

We wilden iets licht, groente, en Japans geïnspireerd. We hebben besloten:

Rijstazijn gemarineerde komkommers
Sesam en nori rijst
Gekarameliseerde wortels met Dukka en -callions
Verkoolde knoflook bok choy met sesame gember saus
Kimchi
Miso gemarineerde kabeljauw

In de hectische verpakking en onszelf voorbereiden op welk weer dan ook kunnen we tegenkomen, hadden we niet veel tijd gebleven om koffie in de stad te hebben. Gelukkig is de veerbootrit van 20 minuten naar het eiland de perfecte omgeving om een ​​beker te hebben met de Salish Sea die door het raam rollen. Hoewel het ons naar Whidbey Island droeg, droeg de veerboot ons ook uit de storm en in de zonneschijn. Tegen de tijd dat we naar de Captain Whidbey Inn trokken en in de Glasswing Cabin zijn geladen, was de lucht vooral duidelijk over het nabijgelegen Penn Cove.

Atte heeft het grootste deel van het diner de dag ervoor geprezen, dus alles wat we hadden om te doen was koken. Ik heb een koffie op de veranda gemaakt terwijl Atde Packed. Ik vervoer altijd rond een verpakt vuurkuil met een ingebouwde grill, dus we besloten last minute om te koken en op het strand te eten. De Kinto Alfresco-eetgelegenheid is stapelbaar en licht genoeg dat we onze hele opzet tegelijkertijd konden dragen.

Zoals altijd wanneer Signe Cooks, kwam elke plaat prachtig samen dan de vorige. Eerst was het de BOK-choy, gestoofd in een pan op het vuur met gebakken knoflook. Ik had dat alleen kunnen eten en perfect gelukkig was. Tegen de tijd dat de Miso gemarineerde kabeljauw uit de Nederlandse oven kwam, hadden we een spread finder dan bijna elke binnen-maaltijd die ik ooit heb gegeten, platen voorzichtig in evenwicht gebracht op een Driftwood-logboek.

We hebben alles geplateerd en geserveerd vlak voordat de zon begon onder de horizon te dompelen. We zaten in het zand te eten, kijken naar de laatste kolen van onze koken vuur smeulend. Ik zou het niet kunnen helpen, maar denk aan de honderden maaltijden van mijn jeugd gegeten, net als dit: op een rotsachtig strand, laat in een zomeravond - alleen deze keer was het eten veel beter.

Brandon Herrell

Brandon Herrell is een fotograaf en schrijver die in Seattle woont. Nadat hij op de rotsachtige oevers van het pugetgeluid is opgegroeid, probeert hij de serene energie van die landschappen door zijn werk te dragen. Door zijn portretten, stilleven, en lifestyle-foto's, weeft hij thema's van open ruimte, natuur en introspectie. Welke resultaten is een venster in een levensstijl die traag, opzettelijk en waarheidsgetrouw is.

http://www.brandonscottherrell.com/